Το νέο εργασιακό "δόγμα" του Βερολίνου για την Ε.Ε.

Μπαράζ αλλαγών σε ολόκληρο το εργασιακό αλλά και το ασφαλιστικό τοπίο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρνει η εφαρμογή του νόμου για την εισαγωγή του ενιαίου εθνικού κατώτατου μισθού στη Γερμανία από την 1η Ιανουαρίου του 2015.

Ο κατώτατος μισθός στη Γερμανία βάζει τις βάσεις για να τελειώσει το μισθολογικό «dubbing» (σ.σ.: αθέμιτη μείωση μισθών) που έχει εφαρμόσει το Βερολίνο έναντι των άλλων εταίρων του στην Ε.Ε., όπως υποστηρίζεται στο «Κ» από κοινοτικούς αξιωματούχους στην Αθήνα.

Ταυτόχρονα, όμως, δρομολογείται, έτσι, αποφασιστικά το ξεπάγωμα της συζήτησης εντός των θεσμών της Ε.Ε. για την ανάπτυξη τριών πανευρωπαϊκών σχημάτων υποστήριξης της απασχόλησης, που δεν θα μπορούσαν να πάρουν σάρκα και οστά χωρίς να υπάρχει μια μισθολογική «σταθερά» στην οικονομική ατμομηχανή της γηραιάς ηπείρου, τη Γερμανία.

Ο άξονας αυτής της αλλαγής, που γίνεται πλέον αναγκαία, λόγω της επανεμφάνισης της κρίσης στον ευρωπαϊκό Βορρά, κωδικοποιείται στο σχήμα της «κινητικότητας εργαζομένων εντός της Ε.Ε.», της «ασφάλισης ανέργων» και του «ευρωπαϊκού κατώτατου μισθού». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει, μάλιστα, το γεγονός ότι είναι οικονομικά think tanks της Γερμανίας που «πυροδοτούν» τη δημόσια συζήτηση γύρω από τα παραπάνω μέτωπα. Πιο αναλυτικά:

1. Το σχήμα της «κινητικότητας» των εργαζομένων στην Ε.Ε., δηλαδή η διευκόλυνση του εργατικού δυναμικού της Ε.Ε. να μετακινείται από χώρα σε χώρα της Ένωσης με χρήση κοινοτικών πόρων (για την εύρεση εργασίας μέσω της πλατφόρμας ηλεκτρονικής διασύνδεσης μεταξύ των εθνικών δημοσίων υπηρεσιών απασχόλησης, την εκμάθηση της γλώσσας υποδοχής κ.λπ.), δεν είναι κάτι νέο. Έχει αποφασιστεί στο πλαίσιο της Κομισιόν από το 2012, αλλά ελάχιστα έχει ενεργοποιηθεί στην Ε.Ε.

Έχει, μάλιστα, σηματοδοτήσει τη μεγαλύτερη τελευταία σύγκρουση μεταξύ Μέρκελ και Κάμερον. Σε ειδική με-λέτη του, το γερμανικό Ινστιτούτο του Αμβούργου για την Παγκόσμια Οικονομία (HWWI, Σεπτέμβριος 2014) δείχνει πως ούτε η υιοθέτηση του ευρώ, αλλά ούτε η κρίση που ταλάνισε εσχάτως τη Νότια Ευρώπη βελτίωσαν ιδιαίτερα τη μετακίνηση εργατικού δυναμικού προς τις βορειοευρωπαϊκές χώρες. Η ανασφάλεια γύρω από το μισθολογικό καθεστώς (σ.σ.: η έλλειψη ενός εθνικού κατώτατου μισθού) στις χώρες υποδοχής (π.χ., Γερμανία, Μ. Βρετανία) ήταν και είναι ένας βασικός παράγοντας αποθάρρυνσης της μετανάστευσης, αναφέρουν κοινοτικοί αξιωματούχοι στο «Κ».

2. Το σχήμα της «ασφάλισης των ανέργων» έχει προταθεί από τον τέως πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κ. Χέρμαν βαν Ρομπάι, το 2012, αλλά δεν έχει ακόμη υιοθετηθεί θεσμικά. Το ΖΕW σε μελέτη που δημοσίευσε στις αρχές του τρέχοντος μήνα εκτιμά ότι, με μια μέση εισφορά 1,57% στα εισοδήματα των πολιτών της Ε.Ε., θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν 39 δισ. ευρώ, με τα οποία θα μπορούσε να αναπληρωθεί το 50% των παροχών που δίδονται στους Ευρωπαίους ανέργους. Η υιοθέτηση του εθνικού κατώτατου μισθού στη Γερμανία δημιουργεί μια μαζική δεξαμενή άντλησης εισφορών υπέρ των ανέργων, αναφέρουν κοινοτικές πηγές.

3. Το σχήμα ενός «ευρωπαϊκού κατώτατου μισθού» είναι ακόμα αρκετά πιο πίσω στη συζήτηση εντός των θεσμών της Ε.Ε. σε σχέση με τα δύο προηγούμενα, αν και ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν, κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, είχε ταχθεί τον περασμένο Ιούλιο υπέρ της συγκεκριμένης πρότασης. Σε αυτό συνέτεινε το γεγονός πως στη Γερμανία δεν υπήρχε έως τώρα εθνικός κα-τώτατος μισθός. Το γερμανικό Οικονομικό και Κοινωνικό Ινστιτούτο (WSI) προτείνει σε μελέτη του (Σεπτέμβριος 2014) πως ο ευρωπαϊκός κα-τώτατος μισθός πρέπει να αποτελέσει μια μορφή προνοιακής παροχής με κοινοτικούς και, πιθανόν, εθνικούς πόρους, που θα «βοηθά» τον κατώτατο μισθό 28 εκατομμυρίων εργαζομένων στην Ε.Ε. να προσεγγίζει τον μέσο μισθό της χώρας τους. Δηλαδή, αν ο κατώτατος μισθός σε μια χώρα αποτελεί το 60% του μέσου μισθού της, ο ευρωπαϊκός κατώτατος μισθός θα πρέπει να καλύψει το 40% που λείπει για να φτάσει ο κατώτατος τον μέσο.

Πηγή:www.capital.gr